Nowy (k)rok szkolny i pociąg do macierzy.

Wszędzie rodzice z dziećmi i dzieci z plecakami, bo sezon "back 2 school" ruszył pełną parą. Nowe zeszyty, plany, nadzieje... Plany - nie tylko zajęć, ale również na przyszłość, a że matematyka jest królową nauk, to dziś właśnie jej poświęcona jest rymowanka wzorowana na piosence M.Szypowskiej :)

(czytając można sobie podśpiewywać)

Kochana mamo, gdy będę duży

To ci obliczę objętość kałuży.

Mam plan też taki (tu ci się zwierzę):

Będę na co dzień liczył macierze.

Kochana mamo, gdy będę duży,

Będę rachował aż będzie się kurzyć:

Ułamki, liczby, całki i wzory,

Różniczki oraz inne wektory.

Kochana mamo, chcę ci powiedzieć,

Że w pierwszej ławce będę znów siedzieć.

I pani będzie chwalić, doceniać

Bo umiem wzory skróconego mnożenia.

A że mam, mamo, duszę prezesa,

to znam na pamięć twierdzenie Talesa.

Jadąc do cioci, siedząc w pociągu

Będę wyznaczał granice ciągu.

Kochana mamo, już obiecuję:

Że szybko logikę opanuję!

Zasady koniunkcji i implikacji

Zostanę ministrem cyfryzacji!

Dzieciakom pozostaje życzyć przyjemnego roku szkolnego, już za 4 miesiące przerwa świąteczna.. ;)

Nie szata zRobi człowieka.

Wyjść gdzieś nie jest tak hop siup.

A że nie szata zdobi człowieka, a potrzeba matką wynalazków.. Posłuchajcie :)

Otrzymałam zaproszenie

Z drobnym dopiskiem na dole,

Że podczas imprezy urodzinowej

Obowiązują oryginalne stroje.

Baby mają dużo problemów

Które wciąż potrafią mnożyć,

Więc i ja stanęłam przed szafą:

„Nie mam co na siebie włożyć!”

Tę sukienkę w czarne grochy

Miałam raz już założoną,

Nie wyglądam w niej zbyt dobrze,

Wolę chyba już czerwoną…

Ma kokardę wielką w pasie,

Będzie super idealna!

O nie! Pod kokardą plama

Tłusta, choć oryginalna…

Szperam i się nie poddaję,

Wykopałam skądś baskinkę.

Przymierzyłam i stwierdziłam:

Jest za duża. Ociupinkę.

W tej zielonej źle się czuję,

W tej bordowej jestem blada,

Żółta bardzo mnie postarza,

„Przed kolano” – nie wypada.

I tak stoję już w dziesiątej,

Co wygląda jak dla babci,

Straszny tutaj jest też fakt,

Że przymierzam je do kapci..

Chyba muszę się pospieszyć,

Bo w złym tonie jest się spóźniać.

Wiem co zrobię! Pójdę nago!

Wówczas będę się wyróżniać.

Trzymaj się Lamy, to się... ;)

Kalinka ma 4 lata i cudowną Mamę, która opowiada jej wymyślone na poczekaniu bajki. Ostatnio w drodze do przedszkola dziewczynka poprosiła Mamę żeby opowiedziała jej bajkę o motylku. Mama dzielnie sobie poradziła: był motylek Mimi, wilk, Czerwony Kapturek.. wszystko było :) Po puencie Kalinka podziękowała za opowieść i zadała Mamie pytanie: „a czy opowiesz mi teraz bajkę o lamie?”. Zrezygnowana Mama na to: „ech… ciocia Magda ci opowie”. No i ciocia nie miała wyjścia.. ;)

Była sobie kiedyś brama,

A w tej bramie stała Lama.

Miała żółte zęby krzywe

I kudłatą długą grzywę.

Idzie do niej Miś Koala:

„Lamo! Lamo!” – krzyczy z dala;

„Powiem, choć to oczywiste:

Zainwestujże w dentystę!”

Lama mocno się zmartwiła,

Misia prędko przepędziła.

Nie wpuściła go za bramy,

Misiu odtąd jest przegrany.

„Któż to znowu?” – pyta siebie

Widząc, że ktoś jest za drzewem.

Byli to Łosica z Łosiem,

I wtrącili swe trzy grosze:

„Już z daleka widzę ostro,

Że Twej grzywie się urosło”.

„Jeśli chcesz bym była szczera,

Zapiszże się do fryzjera!”

Lama strasznie się poczuła,

Aż z tej złości ich opluła.

Pomyślała (na głos – dodam):

„Się nikomu nie podobam?!”

Wtem pojawił się mąż Lamy.

„Cóż za mina u mej damy?

Masz cudowne uzębienie!

Możesz miażdżyć nim kamienie!

Wcinaj śmiało, ci niech poszczą,

Tak naprawdę Ci zazdroszczą!

A na głowie burza włosów!

Jesteś piękna! (na swój sposób)”.

Jednym z wielu stąd morałów

Jest, że nie ma ideałów.

Zamiast usiąść, cicho szlochać,

Trzeba wady swe pokochać.

Aż się boję, że i lama z czasem zrobi się nudna i będzie musiała powstać bajka o borsuku, myszce, diable tasmańskim i chomiku, ale niech i tak będzie. Mam atlas zwierząt, będę pisała! :D